و حال حقيقت ، چشم ديد را از اين بنده ۵۷ ساله که بدبختانه در غربت به مريضی شديد قلبی دچار و با مشاهد مطالب ميخواهم دين وطنی خود را با قلم شکسته به رشته تحرير آورده ، تا اکنون با اظهار حقيقت ، واقعت و شفافيت که اکثرأ در اين سايت مينگارم از طرف عناصر وظيفه دار ، مبتلا به مريضی مليتگرای ، زبان ستيزی ، پشتون وتاجک ستيز هتک ديده تا سرحد توهين دشنام و بی حرمتی به خانواده بنده ، خوب صبر خدا نموده .
درسال ۱۹۸۰ بينظر بوتو توسط بنگش از زندان لاهور پندی جايکه پدرش حلق آويز گرديد ، نامه ، تقاضانامه به رهبری افغانستان فرستاد .در نامه با طرز خاص تقاضا گرديده بود [ لطفأ به پاس انسانيت ، همسايه داری و اينکه من دختر و نصرت مادرم خانم ذالفقار علی بوتو فقيد ميباشيم و دوبرادرم مرتضی و شهنواز پسرانش را جنرال ضياالحق « پانسی » عدام نمايند ما را از مرگ حتمی نجات داده ، اگر زنده بوديم اين کمک شما را به ارزش خون خود خواهم پرداخت . و اگر ما آزاد به کابل برسيم ۲۰۰۰۰ لشکر [ الذالفقار ] که از
فدايان پدرم تحت رهبری مصطفی کهر است نيز برای دفاع انقلاب افغانستان به کابل خواهد آمد . دولت کابل با مشکل مقابل و بنا عاطفه افغانی با پرداخت پول هنگفت و کمک چريک های عوامی نيشنل پارتی پنج نفر نصر بوتو خانم ، بينظير بوتو دختر ، فاطمه بوتو دختر کوچک ، شهنواز و مرتضی بوتو پسران طی « ۸ » سال ۱۹۸۰ به کابل رسيدند . با تشريفات خاص در قصر نمره دوم واقع وزير اکبر خان جابجا شدند . بنده در جمع کثير رفقأ نيز جز گروپ تشريفات ، حفاظت ، تماس با انها بوده که اکثر رهبران زنده حزب دموکراتيک از اين واقعه اگاهی دارند . به تعقيب انها به تعداد ۱۲ هزار « لشکر مسلح الذالفقار جوخه جوخه به کابل رسده در باغ سردار داوؤد جابجا گرديدند . بينظر بوتو روز مشغول نوشتن گزارش ، معلومات ، برای ارگان [ خاد ] بود . وهر شب با رهبران حزب ملاقات داشت که فوتو ها در ارشيف وزارت امنيت ، صدارت و وزارت خارجخ موجود است . جنرال ضياالحق با تدبير اختر عبدالرحمن ريس [I.S .I ] گروپ تروريست را تحت نام طرفداران ( ذالفقار علی بوتو و بينظير بوتو ) تحت عنوان اختطاف طياره مسافر بری را در سال ۱۹۸۲ به کابل فرود آمد که اسم سرگروپ [ عالمگير ] افسر « آی . اس .آی » بد ولی دولت کابل اجازه نداده بعد از ۲۴ ساعت به طرف طرابلس مرکز لبيا حرکت و در لبيا خود را تسليم و بنا با روابط نيک پاکستان و کرنيل قذافی تسليم شده ها به کابل آمده بعد از سه ما شبی ميخواست با شب خون « نصرت بوتو ، بينظير بوتو ، مرتضی بوتو ، شهنواز بوتو ، فاطمه بوتو کوچک را با مشاور شان مصطفی کهر ترور ونابود سازد » و اما با شجاعت ، اگاهی ، هوشياری افسران سربرکف [ خاد] همه نجات يافته [ عا لمگير ] با شش همرايش که همه افسران [ آی . اس . آی ] بودند کشته و زخمی دستگير که به جرم و وظيفه خود مانند بلبل اقرار نموده . بعد از سه ما دولت از فاميل بوتو تقاضانمود که برای مدت کوتا به اروپا رفته در صورت نابودی ضياالحق دوباره به پاکستان يا افغانستان برگردند . دو برادر بينظير بوتو بنام شهنواز ومرتضی با دو دختر که هر دو باهم خواهر بودند ازدواج نموده روانه فرانسه شدند . بينظير و فاميلش بدون شهنواز که يک افراطی و از طرف داران جنگ گوريلای بود توسط خود بينظير بوتو به شهادت رسيد که مرگش تا امروز مرموز است . بينظير بوتو به اشاره انگليس ها و تقاضای سراسری حزب [PPP ] به پاکستان شهر کراچی برگشت . و با قونسلگری افغانی که بنده جنرال قونسل بودم در تماس مستقيم بود، و از کمک های کابل استفاده ولی موصوفه بعد از مردار شدن جنرال ضياالحق روابط خود را با کابل سرد به سفر های پی در پی به امريکا و انگلستان پرداخت وعليه دولت کابل حرف های ضياالحق ، جنجو صدراعظم را تکرار ميکر د وموقف ضد افغانی گرفته با « باند » ترورستی مولانا فضل الرحمان همکار گرديد . بنده دو مرتبه همرايش ملاقات و پيام رهبری افغانستان را رساندم . او در جواب گفت [ به دوکتور نجيب الله برسانيد اگر تمام اسناد های وی را ، فوتو ، تسليم خط ، تعهد خط ] را برايش برگرداند از مخالفت دست گرفته در غير اگر در انتخابات برنده شدم خودم با قدرت نظامی داخل کابل گرديده اسناد ها را از نزدش تسليم ميشوم ] حقا که شهيد دوکتور نجيب الله به جوابش چنين نوشت [ با وجود که در سياست خام ، متزلزل هســــتی ، آينده دشواری با اين بدقولی در انتظارت است ، تو غلامی را ارث بردی از بادارانت معلومات طلب کن که افغانها در حفاظت از خاک خود چگونه مردمان است ، اگر آن روز فراه برسد مقابل من < افغان خودم نه > يک پاکستانی باشد برايش خوب درس خواهم داد که طرف افغانستان چپ نگاه نه کند ] از بدبختی مردم افغانستان بينظير در سال ۱۹۸۸ نخست وزير و اسلم بيک لوی درستيز .نصير شا بابر وزير داخله .جنرال حميد گل ريس استخبارت نظامی [ آی . اس .آی ]
مقرر وبارديگر دولت انتقالی مجاهدين را بلند کشيده سروسان تبليغاتی داد . بند کراچی را به روی تجار افغانی بست . ديپلومات های افغانی تحت فشار ، تهديت وحتی اختطاف فاميل های انها قرار گرفت . ريس جمهور پاکستان غلام اسحاق خان ، بينظير بوتو، اسلم بيک لوی درستيز ، نير شاه بابر و جنرال حميد گل با سران افراطی تنظيم های افغانی هريک حکمتيار ، ربانی ، سياف وريس حکومت انتقالی ملاقات بوتو چنين گفت : قوای نظامی ما ، ۲۰۰۰۰ عرب و قوت های شما نخست جلال آباد را اشغال تسخير نموده ، دولت انتقالی شما در شهر جلال آباد مســـــــــــــــــــــــــــتقر اعلان موجوديت نموده ، و پاکستان اولين کشور خواهد بود شما را به رسميت شناخته و دولت شما بدون وقفه اعلام
کندفدريش با پاکستان را نموده . و بوتو برای ارکان خود گفته بود [ تبديل ساختن افغانستان به ايالت يا صوبه پنجم يکی از آرزو های پدرم وخودم است که شما هريک وظيفه را داريد .
و دريغا امپرياليزم روس توسط اگنت های داخل حزب وطن در سال ۱۹۹۲ حاکميت دوکتور نجيب الله فروپاشيده و در سال ۱۹۹۳ بار دوم بينظير بوتو صدراعظم پاکستان گرديد . گروپ وحشی وبربر ، تروريست بنام طالب که از زمان جنرال ضيالحق به کمک مولانا فضل الرحمان موجوديت نموده بود و از سال ۱۹۸۶ تحت نظر مشاورين استخبارت امريکا و انگليس به گونه قوای ريزفی يا الترناتيف نگهداری ، تمويل ميگرديد در دوره صدرات نوازشريف نسج يافت و در صدرات بوتو به کمک انگليس و امريکا به گونه ستون پنجم تبارز و در سمپتمر ۱۹۹۶ کابل را اشغال ملا بوری ، ملاربانی افسران برجسته طالب با همرای جنرال اسلم بيک وجنرال حميد گل و نشان دادن چراغ سبز امريکا ، انگليس ، ايران و هم چنان فدراتــيـف روســـــــــــــــــــــــــيه
گروپ نخست بود که داخل کابل و در ارگ کوتی باغچه جابجا دوکتور نجيب الله که رفتن با احمد شاه مسعود به پنجشير را ننگ ميدانست و با وجود تقاضای احمد شاه مسعود و قســـــيم فـهيـم جواب رد داد [ هر گز آرزو ندارم تحت حمايه دشمن مردم خود و يا مديون انها باشم هرچه باداباد الله کريم است ] افسران
( آی .اس .آی ) تحت نام طالب با چند شناخته دوکتور نجيب الله نزد او آمده ا احترامانه تقاضا نمودند که : شــــما را لوی ملا خواســــته . قرار اظهارت يک سپاهی گارد نرال اسلم بيک نخست تقاضانموده که در پای سند قبلأ آماده شده « به رسميت شناختن خط تحميلی ديورند » امضا دو دو تمام [ اسناد مدارک خانم بوتو ] را تسليم و يا محل انرا اشکار سازد . دوکتور نجيب الله که راد مرد افغان بود به صورت اسلم بيک ازبک تبار پاکستانی که لوی درستيز پاکستان بود [ تف ] انداخته بعدأ لت کوب اغاز و بعدأ به شهادت اش رسانيده . افسوس تا حال هيچ نهاد رسمی حقوق بشر ، محاکم حاک ولاهه ، سازمان ملل ، دولت افغانستان با تنگنظری روحيه فاشيستی ، خاطرات جنگ سرد حتی در موردش تبصره نکرد و يا از وحشی های طالب تقاضاميگرديد در کجا حتی در ميان جنگل های افريقا چنين حيوانات درند که به حريم سازمان ملل داخل شوند وجود ندارد . روحش شاد جايش بهشت برين [ جلال بايانی
و حال حقيقت ، چشم ديد را از اين بنده ۵۷ ساله که بدبختانه در غربت به مريضی شديد قلبی دچار و با مشاهد مطالب ميخواهم دين وطنی خود را با قلم شکسته به رشته تحرير آورده ، تا اکنون با اظهار حقيقت ، واقعت و شفافيت که اکثرأ در اين سايت مينگارم از طرف عناصر وظيفه دار ، مبتلا به مريضی مليتگرای ، زبان ستيزی ، پشتون وتاجک ستيز هتک ديده تا سرحد توهين دشنام و بی حرمتی به خانواده بنده ، خوب صبر خدا نموده .
درسال ۱۹۸۰ بينظر بوتو توسط بنگش از زندان لاهور پندی جايکه پدرش حلق آويز گرديد ، نامه ، تقاضانامه به رهبری افغانستان فرستاد .در نامه با طرز خاص تقاضا گرديده بود [ لطفأ به پاس انسانيت ، همسايه داری و اينکه من دختر و نصرت مادرم خانم ذالفقار علی بوتو فقيد ميباشيم و دوبرادرم مرتضی و شهنواز پسرانش را جنرال ضياالحق « پانسی » عدام نمايند ما را از مرگ حتمی نجات داده ، اگر زنده بوديم اين کمک شما را به ارزش خون خود خواهم پرداخت . و اگر ما آزاد به کابل برسيم ۲۰۰۰۰ لشکر [ الذالفقار ] که از
فدايان پدرم تحت رهبری مصطفی کهر است نيز برای دفاع انقلاب افغانستان به کابل خواهد آمد . دولت کابل با مشکل مقابل و بنا عاطفه افغانی با پرداخت پول هنگفت و کمک چريک های عوامی نيشنل پارتی پنج نفر نصر بوتو خانم ، بينظير بوتو دختر ، فاطمه بوتو دختر کوچک ، شهنواز و مرتضی بوتو پسران طی « ۸ » سال ۱۹۸۰ به کابل رسيدند . با تشريفات خاص در قصر نمره دوم واقع وزير اکبر خان جابجا شدند . بنده در جمع کثير رفقأ نيز جز گروپ تشريفات ، حفاظت ، تماس با انها بوده که اکثر رهبران زنده حزب دموکراتيک از اين واقعه اگاهی دارند . به تعقيب انها به تعداد ۱۲ هزار « لشکر مسلح الذالفقار جوخه جوخه به کابل رسده در باغ سردار داوؤد جابجا گرديدند . بينظر بوتو روز مشغول نوشتن گزارش ، معلومات ، برای ارگان [ خاد ] بود . وهر شب با رهبران حزب ملاقات داشت که فوتو ها در ارشيف وزارت امنيت ، صدارت و وزارت خارجخ موجود است . جنرال ضياالحق با تدبير اختر عبدالرحمن ريس [I.S .I ] گروپ تروريست را تحت نام طرفداران ( ذالفقار علی بوتو و بينظير بوتو ) تحت عنوان اختطاف طياره مسافر بری را در سال ۱۹۸۲ به کابل فرود آمد که اسم سرگروپ [ عالمگير ] افسر « آی . اس .آی » بد ولی دولت کابل اجازه نداده بعد از ۲۴ ساعت به طرف طرابلس مرکز لبيا حرکت و در لبيا خود را تسليم و بنا با روابط نيک پاکستان و کرنيل قذافی تسليم شده ها به کابل آمده بعد از سه ما شبی ميخواست با شب خون « نصرت بوتو ، بينظير بوتو ، مرتضی بوتو ، شهنواز بوتو ، فاطمه بوتو کوچک را با مشاور شان مصطفی کهر ترور ونابود سازد » و اما با شجاعت ، اگاهی ، هوشياری افسران سربرکف [ خاد] همه نجات يافته [ عا لمگير ] با شش همرايش که همه افسران [ آی . اس . آی ] بودند کشته و زخمی دستگير که به جرم و وظيفه خود مانند بلبل اقرار نموده . بعد از سه ما دولت از فاميل بوتو تقاضانمود که برای مدت کوتا به اروپا رفته در صورت نابودی ضياالحق دوباره به پاکستان يا افغانستان برگردند . دو برادر بينظير بوتو بنام شهنواز ومرتضی با دو دختر که هر دو باهم خواهر بودند ازدواج نموده روانه فرانسه شدند . بينظير و فاميلش بدون شهنواز که يک افراطی و از طرف داران جنگ گوريلای بود توسط خود بينظير بوتو به شهادت رسيد که مرگش تا امروز مرموز است . بينظير بوتو به اشاره انگليس ها و تقاضای سراسری حزب [PPP ] به پاکستان شهر کراچی برگشت . و با قونسلگری افغانی که بنده جنرال قونسل بودم در تماس مستقيم بود، و از کمک های کابل استفاده ولی موصوفه بعد از مردار شدن جنرال ضياالحق روابط خود را با کابل سرد به سفر های پی در پی به امريکا و انگلستان پرداخت وعليه دولت کابل حرف های ضياالحق ، جنجو صدراعظم را تکرار ميکر د وموقف ضد افغانی گرفته با « باند » ترورستی مولانا فضل الرحمان همکار گرديد . بنده دو مرتبه همرايش ملاقات و پيام رهبری افغانستان را رساندم . او در جواب گفت [ به دوکتور نجيب الله برسانيد اگر تمام اسناد های وی را ، فوتو ، تسليم خط ، تعهد خط ] را برايش برگرداند از مخالفت دست گرفته در غير اگر در انتخابات برنده شدم خودم با قدرت نظامی داخل کابل گرديده اسناد ها را از نزدش تسليم ميشوم ] حقا که شهيد دوکتور نجيب الله به جوابش چنين نوشت [ با وجود که در سياست خام ، متزلزل هســــتی ، آينده دشواری با اين بدقولی در انتظارت است ، تو غلامی را ارث بردی از بادارانت معلومات طلب کن که افغانها در حفاظت از خاک خود چگونه مردمان است ، اگر آن روز فراه برسد مقابل من < افغان خودم نه > يک پاکستانی باشد برايش خوب درس خواهم داد که طرف افغانستان چپ نگاه نه کند ] از بدبختی مردم افغانستان بينظير در سال ۱۹۸۸ نخست وزير و اسلم بيک لوی درستيز .نصير شا بابر وزير داخله .جنرال حميد گل ريس استخبارت نظامی [ آی . اس .آی ]
مقرر وبارديگر دولت انتقالی مجاهدين را بلند کشيده سروسان تبليغاتی داد . بند کراچی را به روی تجار افغانی بست . ديپلومات های افغانی تحت فشار ، تهديت وحتی اختطاف فاميل های انها قرار گرفت . ريس جمهور پاکستان غلام اسحاق خان ، بينظير بوتو، اسلم بيک لوی درستيز ، نير شاه بابر و جنرال حميد گل با سران افراطی تنظيم های افغانی هريک حکمتيار ، ربانی ، سياف وريس حکومت انتقالی ملاقات بوتو چنين گفت : قوای نظامی ما ، ۲۰۰۰۰ عرب و قوت های شما نخست جلال آباد را اشغال تسخير نموده ، دولت انتقالی شما در شهر جلال آباد مســـــــــــــــــــــــــــتقر اعلان موجوديت نموده ، و پاکستان اولين کشور خواهد بود شما را به رسميت شناخته و دولت شما بدون وقفه اعلام
کندفدريش با پاکستان را نموده . و بوتو برای ارکان خود گفته بود [ تبديل ساختن افغانستان به ايالت يا صوبه پنجم يکی از آرزو های پدرم وخودم است که شما هريک وظيفه را داريد .
و دريغا امپرياليزم روس توسط اگنت های داخل حزب وطن در سال ۱۹۹۲ حاکميت دوکتور نجيب الله فروپاشيده و در سال ۱۹۹۳ بار دوم بينظير بوتو صدراعظم پاکستان گرديد . گروپ وحشی وبربر ، تروريست بنام طالب که از زمان جنرال ضيالحق به کمک مولانا فضل الرحمان موجوديت نموده بود و از سال ۱۹۸۶ تحت نظر مشاورين استخبارت امريکا و انگليس به گونه قوای ريزفی يا الترناتيف نگهداری ، تمويل ميگرديد در دوره صدرات نوازشريف نسج يافت و در صدرات بوتو به کمک انگليس و امريکا به گونه ستون پنجم تبارز و در سمپتمر ۱۹۹۶ کابل را اشغال ملا بوری ، ملاربانی افسران برجسته طالب با همرای جنرال اسلم بيک وجنرال حميد گل و نشان دادن چراغ سبز امريکا ، انگليس ، ايران و هم چنان فدراتــيـف روســـــــــــــــــــــــــيه
گروپ نخست بود که داخل کابل و در ارگ کوتی باغچه جابجا دوکتور نجيب الله که رفتن با احمد شاه مسعود به پنجشير را ننگ ميدانست و با وجود تقاضای احمد شاه مسعود و قســـــيم فـهيـم جواب رد داد [ هر گز آرزو ندارم تحت حمايه دشمن مردم خود و يا مديون انها باشم هرچه باداباد الله کريم است ] افسران
( آی .اس .آی ) تحت نام طالب با چند شناخته دوکتور نجيب الله نزد او آمده ا احترامانه تقاضا نمودند که : شــــما را لوی ملا خواســــته . قرار اظهارت يک سپاهی گارد نرال اسلم بيک نخست تقاضانموده که در پای سند قبلأ آماده شده « به رسميت شناختن خط تحميلی ديورند » امضا دو دو تمام [ اسناد مدارک خانم بوتو ] را تسليم و يا محل انرا اشکار سازد . دوکتور نجيب الله که راد مرد افغان بود به صورت اسلم بيک ازبک تبار پاکستانی که لوی درستيز پاکستان بود [ تف ] انداخته بعدأ لت کوب اغاز و بعدأ به شهادت اش رسانيده . افسوس تا حال هيچ نهاد رسمی حقوق بشر ، محاکم حاک ولاهه ، سازمان ملل ، دولت افغانستان با تنگنظری روحيه فاشيستی ، خاطرات جنگ سرد حتی در موردش تبصره نکرد و يا از وحشی های طالب تقاضاميگرديد در کجا حتی در ميان جنگل های افريقا چنين حيوانات درند که به حريم سازمان ملل داخل شوند وجود ندارد . روحش شاد جايش بهشت برين [ جلال بايانی