صفحه نخست > ببينيد و بشنويد > موسيقی ملل > یادی از ویکتور خارا آواز خوان شیلیایی

یادی از ویکتور خارا آواز خوان شیلیایی

«گیتارم نه برای ثروتمندان است، نه برای کاسه‌لیسان آنها / ترانه‌هایم اسکله‌ای است برای رسیدن به ستاره‌ها...»
سليم پویان
دوشنبه 17 دسامبر 2007

زمان خواندن: (تعداد واژه ها: )

همرسانی

گیتار من دولتمردان و جنایتکاران را به کار نمی آید

که آزمند زر و زورند .

گیتار من به کار زحمتکشان خلق می آید .

تا با سرودشان آینده شکوفا شود .

چرا که ترانه آن زمانی معنایی می یابد

که قلبش نیرومندانه در تپش باشد .

و انسانی آن ترانه را بسراید که

سرود خوانان شهادت را پذیرا شوند .

شعر من در مدح هیچ کس نیست

و نمی سرایم تا بیگانه ای بگرید

من برای بخش کوچک و دوردست سرزمینم می سرایم .

ویکتور خارا

ویکتور خارا Victor Jara گیتاریست، شاعر، آهنگساز و آواز خوان از چهره های مبارز نهضت مردمی شیلی بود که در راه آرمانهای آزادیخواهانه‌اش کشته شد.

خارا در سال ۱۹۶۹ و همزمان با سال‌های پرالتهاب آمریکای لاتین، نخستین آلبوم «سلو» ی خود را ارائه نمود و در همین سال‌ها آشنایی خارا با دیدگاه‌های سوسیالیستی، تاثیر مهم را در افکار و زندگی او برجای گذاشت. مقابله هنرمندان جریان سرود نو با تبدیل شدن آمریکای لاتین به «حیاط خلوت» ایالات متحده و کوشش‌های خارا در راه آزادی و عدالت، هویتی ضد امپریالیستی به موسیقی او بخشید. خارا می‌گفت:«معتقد نیستم که خواننده انقلابی بودن صرفا مترادف با خواندن سرودهای سیاسی باشد. انقلابی‌گری یعنی نجات دادن ارزش‌های مردم از دست امپریالیزم.»

ویکتور خارا

در سال ۱۹۶۹ حزب کمونیست، سوسیالیست‌ها و دیگر گروه‌های چپ شیلی ائتلافی را با نام «جمعیت مردم» (united popular) تشکیل دادند که این ائتلاف یک سال بعد با معرفی «سالوادور آلنده» به عنودان کاندیدا، وارد رقابت‌های انتخاباتی شد. خارا که تا آن زمان بیشترین فعالیت خود را در زمینه تیاتر متمرکز کرده بود، با آگاهی از محدودیت صحنه‌های نمایش در یافتن مخاطب بیشتر، و از آنجا که به واسطه موسیقی می‌توانست ارتباط گسترده‌ای با توده مردم برقرار کند، خود و گیتارش را وقف جنبش انقلابی شیلی نمود و به همراه چند هنرمند دیگر در استادیوم «شیلی» شهر سانتیاگو کنسرت بزرگی را اجرا کرد. پس از پیروزی «اتحاد مردم» در انتخابات، پربارترین روزهای خارا نیز آغاز شد.

اما در یازدهم سپتامبر سال ۱۹۷۳ (که امروز به عنوان یازدهم سپتامبر اولی از آن نام برده میشود) کودتای پینوشه ـ که از طرف صاحبان معادن مس و سرمایه‌داران بزرگ شیلی، با همکاری ایالات متحده امریکا و سرپرستی مستقیم سازمان "سیا" سازمان یافته بود ـ شرایط دیگری بر شیلی حاکم ساخت. بسیاری از انقلابی‌های پیشرو و از جمله سالوادور آلنده در همان روزهای نخست کودتا به قتل رسیدند و بسیاری نیز بازداشت شدند و یک دوره سیاه فاشیستی تحت اداره پینوشه بر شیلی مستولی گشت.

خارا نیز که در جمع دانشجویان دانشکده فنی دستگیر شده بود، به همراه بسیاری از جوانان انقلابی، به استادیوم «شیلی» شهر سانتیاگو انتقال یافت. در همان استادیوم بود که خارا آخرین سرود خود را خواند: «استادیوم شیلی» (chilie estadio). پس از آنکه خارا این سرود را خواند، چند هزار جوان بازداشت شده در استادیوم، یکصدا آنرا خواندند و ...

خارا سیم های گیتارش را برای آرمان های انقلابی‌اش به فریاد وامی‌داشت و کودتاچیان برای مقابله با او تبر را سلاح مناسبی دیدند... فرزندان دیکتاتور دستان خارا را شکستند اما او همچنان ادامه داد "ما پیروز میشویم" که با همراهی سایر جوانان اسیر در فضای استادیوم طنین انداخت.

در روز ۱۶ سپتامبر جسد تیرباران شدهٔ او را در کنار خیابان پیدا کردند.

آخرین آلبوم آهنگ‌های خارا پس از مرگش انتشار یافت: «مانیفست» (manifesto). خارا در ترانه‌ای که نام این آلبوم از آن گرفته شده است، چنین می‌خواند: «گیتارم نه برای ثروتمندان است، نه برای کاسه‌لیسان آنها / ترانه‌هایم اسکله‌ای است برای رسیدن به ستاره‌ها...»

حماسه ویکتور خارا از دید کارتونیست فرانسوی

آخرین ترانه‌ٔ او که حکم وصیت‌نامه‌اش را داشت، بر روی تکه‌ای از روزنامه نوشته شده بود و توسط یکی از افرادی که از استادیوم شیلی جان به در برد، به دست همسرش رسید:

پنج هزار نفر این جاییم

در این بخش کوچک شهر

چه دشوار است سرودی سرکردن

آن‌گاه که وحشت را آواز می‌خوانیم

وحشت آن‌که من زنده‌ام

وحشت آن‌که می‌میرم من

خود را در انبوه این همه دیدن

و در میان این لحظه‌های بی‌شمار ابدیت

که در آن سکوت و فریاد هست

لحظه پایان آوازم رقم می‌خورد.

پینوشه چند سال قبل بالاخره در اثر مبارزات و درخواستهای مکرر مردم شیلی به محاکمه کشانیده شد اما بارها بوسیله حکام وقت و دست اندازی امریکا به عناوین مختلف تلاش صورت گرفت که از چنگ محاکمه نجات یابد تا اینکه بالاخره بعلت کهولت سن مرد.

آنلاین :
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره
آنتولوژی شعر شاعران جهان برای هزاره

مجموعه شعر بی نظیر از 125 شاعر شناخته شده ی بین المللی برای مردم هزاره

این کتاب را بخرید

پيام‌ها

  • افغانستان نیز به ویکتور خارا هایی نیاز دارد که علیه این همه ظلم و بیعدالتی و استبداد و فساد موسیقی شانرا به کار گیرند. اما متاسفانه در کشور ما هیچ آوازخوان ستم ستیز و آزادیخواه که حداقل در سطح کاریکاتور ویکتور خارا باشد هم ظهور نکرده.

    در کنار ما در ایران هنرمندان ارجمندی چون فرهاد مهراد، فریدون فروغی، شهيار قنبری، ابولقاسم عارف، داریوش و دیگران بودند که محبوب ترین هنرمندان زمان شان شدند و مقابل رژیم های مستبد سرودند و برای مردم در مبارزه جرئت و نیرو بخشیدند.

Kamran Mir Hazar Youtube Channel
حقوق بشر، مردم بومی، ملت های بدون دولت، تکنولوژی، ادبیات، بررسی کتاب، تاریخ، فلسفه، پارادایم و رفاه
سابسکرایب
تک نوازی گيتار

سه شنبه 17 مارچ 2009 ,

موسیقی، شعر و کابل پرس

دوشنبه 29 دسامبر 2008 ,

سلام علیک کابل

دوشنبه 27 اكتبر 2008 ,

تازه ترین ها

اعتراض

ملیت ها | هزاره | تاجیک | اوزبیک | تورکمن | هندو و سیک | قرقیز | نورستانی | بلوچ | پشتون/افغان | عرب/سادات

جستجو در کابل پرس