روشن‌فکران چپ‌اندیش یا بدفکرانِ جیب‌اندیش؟!

در افغانستان دهه‌ی هشتاد خورشیدی، عده‌ی بی‌شماری از احزاب به اصطلاح "سیاسی"، به یکبارگی سمارق‌وار روییدن گرفتند و یک‌روزه برای خودشان هفتاد‌متره تاریخچه ساختند و از جانباختگی‌های دیرینه سخن گفتند و بلبل‌وار در رسانه‌ها ظاهر شدند و زمین و زمان را به تیر فحش و ناسزا بستند و به کوچه‌ها سرازیر شدند، از "سیا"ي خون‌خوار معاش گرفتند و به ر‍ژيم مطلقه‌ و هتلري "ولايت فقیه" دشنام دادند و يا هم عكس آن (سیلی غفار در ماه اکتوبر 2011 به نمایندگی از چندین نهاد پشت پرده و پیش پرده، در کنار هیلری کلینتون در سفارت امریکا در کابل دیده شد)!! از این میان، تعدادی از این احزاب به دلیل گندیدگی و عفونت زدگی خاکستر رویش‌شان، پس از شکل‌گیری هرگام به سوی گندبو شدن بیشتری شتافتند و خاکستر دیگری شدند بر «فقر بینش» پوسیده و متلاشی شده‌ی شان و خنگ بی‌لجام شان را در جهت عکس هر آن‌چه حزب سیاسی در تاریخ وجود داشت، قمچین کردند! حزب انجئوییست «همسبتگی افغانستان» یکی از این‌گونه احزاب است؛ در اساس نامه‌ی خود از «مانیفیست کمونیست» نقل قول می‌آورد و چشم‌انداز آینده را با جمله‌یی از جلد اول «کاپیتال» مارکس روشنی می‌دهد، اما «پراتیک» سوسیالیستی‌اش را با «انجئوییزم» مطلق سروسامان بخشیده و برای «رهایی خلق‌های زحمت‌کش(پرولتاریا!!)» دوجین دوجین انجئو قطار کرده است!!

من تابستان دو سال قبل بنابر دلایلی به برج مراقبت(!!) بارگاه خانم "سیلی غفار" سخنگوی فعلی این حزب و رییس موسسه‌ی پرقدرت (H) در آن زمان – که آن روزها سخت درگیر رقصیدن به دور و پیش خانم لوییزا مورگانتینی معاون "اتحادیه‌ی اروپا" بود و همراه‌با باری سلام سخن‌گوی "شبکه‌ی جامعه‌ی مدنی و حقوق بشر" به تازگی از کنفرانس اصلی بن برگشته بودند- ، نامه‌یی نوشتم تا تحویل خانم غفار دهد و در قسمتی از نامه‌ی خود یادش آورده بودم که "از پشت میز انجئوییزم قروت کمونیزم را لیسیدن و بدین‌سان به چشم توده‌ها خاک پاشیدن، کار شرافت مندانه‌یی نیست!" و ایشان بعد از دو ماه کش و قوس دادن کمر باریک خود، با عالمی از حشم و خدم فقط همین‌قدر برای خود زحمت داد که بگویند: "تو مرتجع شده ای!"

و حال، این باند پوپولیست و فرصت طلب، با پیراهن عثمان ساختن زنده‌یاد "فرخنده" گام زشت دیگری برداشته و می‌خواهد با استفاده از ساده‌اندیشی و خوش‌باوری عوام و به‌خصوص آن‌هایی که قتل فرخنده همچون داغ ناسوری در قلب‌شان ماندگار شده، به قاپیدن جیب این بی‌همه‌چیزان بپردازد. زمانی این گفته‌ی مرا بدون شک قبول خواهید کرد که ببینید حزب مذکور با عالمی از انجئو و انجمن‌های فندبگیر و زدوبندهای زشت و عوام‌فریبانه، در پشت جلد نشریه خود می‌نویسد: «حزب همبستگی افغانستان برای پیشبرد فعالیت‌هایش به حق‌العضویت اعضا و اعانه‌ی هواداران و دوستدارانش اتکا دارد. با کمک‌های‌نقدی‌تان ما را یاری دهید...(لیستی از حساب های بانکی!!»

نباید فریب این‌گونه بدفکران جیب اندیشی را خورد که با وقاحت تمام، نقاب شسته رفته ‌ی «روشن‌فکران چپ‌اندیش» را بر روی لجن‌کاری‌هاشان انداخته اند!

به هر رنگی که خواهی جامه می‌پوش
من از طرز خرامت می‌شناسم!